یادگار قصّه ی حنّانه سوخت
بین باغ آرزو ریحانه سوخت

آسمان رنگ شراره گشته است
هم کبوتر هم قفس هم لانه سوخت

در هوای پر کشیدن تا خدا
بال های نازک پروانه سوخت

آرزوهای سپید مادری
در میان آتش کاشانه سوخت

با « خُذینی » گفت در گوش فلک
پیکر ششماهه ی دردانه سوخت

از شرار شعله های بی حیا
گوشه ی گیسوی ماه خانه سوخت

علی اشتری