حال و احوال گرفتار تماشا دارد
گریه ی عبد گنه کار تماشا دارد

آمدم گریه کنم تا که نگاهی بکنی
چون ستاره به شب تـار تماشا دارد

هر چه شد بین من و تـو ز همه پوشاندی
آبروداریِ ستّار تماشا دارد

بارها زیـر همه قول و قرارم زده ام
دست گیریِ تو  هر بار تماشا دارد

مهربانی به گنهکار بُوَد عادت تو
کرم سفره ی غفّار تماشا دارد

ماه، ماهِ رمضان، سفره بـه نـام عـلی است
لحظه ی جلوه، رخ یار تماشا دارد

عاشق نیمه شب صحن و سرایِ نجفم
حرم حیدر کرّار تماشا دارد

همه ی آرزویم یک سحر کرب و بلاست
شب جمعه حرم یار تماشا دارد

مادری دست به پهلو پسری پاره گلو
گریه ها لحظه ی دیدار تماشا دارد

روضه ی قحطی آب و لب عطشان حسین
گـوشه ی صحن علمـدار تماشا دارد

خاک ری را به بـهای سـر آقـا دادند
زین جهت گریه ی بسیار تماشا دارد

کـاش امسال شـود سال ظهـور دلبـر
پـرچم خیمه ی دلدار تماشا دارد

قاسم نعمتی