قلم امشب زمان تعظیم است
سجده آور که وقت تکریم است

غسل روحم به چشمه سار رجب
غسل روحت به آب تسنیم است

از چه ساکت نشسته ای برخیز
بهترین روز بین تقویم است

ساعت شادی دل ما با
شادی اهل بیت تنظیم است

آمد آئینه ی رسول الله
ای قلم باز وقت تقسیم است

نیمی از سیب عشق، پیغمبر
علی اکبر هم آن یکی نیم است

جمع پیغمبر و امام علی
از خدا آمدت سلام، علی

آی پیغمبر امام حسین
حضرت حیدر امام حسین

اولین بار بر لب تو رسید
بوسه ی نوبر امام حسین

دستهای تو بعد از این دارد
حکم بال و پر امام حسین

ننشستی بجز به رسم ادب
لحظه ای محضر امام حسین

قسم راست به جوانی مان
به علی اکبر امام حسین

ما گداییم و شاهزاده تویی
آنکه ما را نجات داده تویی

مثل زهرا عبادتت بوده
مثل حیدر شجاعتت بوده

به حسن رفته ای زمان کرم
مثل بابا سخاوتت بوده

شب میلاد، عموی سرو قدت
محو در قد و مقامتت بوده

«عَنهُمُ الرِّجس» در زیارت تو
حکم تثبیت عصمتت بوده

«اَوَلسنا عَلَی الحَقَت» بی شک
سندی بر بصیرتت بوده

بیش از این باید احترام شوی
شأنت این بود که امام شوی

نام تو کوه را تکان بدهد
روشنایی به آسمان بدهد

خط و مشیء تو ای جوان حسین
راه را یاد هر جوان بدهد

صبح روز دهم به مأذنه ها
با صدایت خدا اذان بدهد

پدرت نه امام تو باید
با فراق تو امتحان بدهد

داغت آن گونه بود که می رفت
پدر تو سه بار جان بدهد

موقع رفتنت، کنار تنت
وقت تشییع کردن بدنت

محسن عرب خالقی