این که بر سینه خود داغ برادر داردنتواند که سر از سینه ی تو بردارد تیر ها با همه قامت به تنت جا شده اندوای بر من چقدر پیکر تو پر دارد می کشی پا به زمین و کمرم می شکنیکمی آرام که در پای تو مادر دارد می کشد تیر ز چشمان تو با دست کبودولی این تیر چرا هیبت خنجر دارد؟ ای رشید حرمم بی تو حرم غارت شدآخر این خیمه آتش زده دختر دارد چه شده با سرت از ضربه سنگین عمودبین دو ابروی تو سخت است ترک بردارد حسن لطفی
