سیب بهشت

ای زهره ی سه نوبت حیدر تو را سلام
شأن نزول سوره ی کوثر تو را سلام

ای آفتاب صبح علی، بضعة الرسول
ای ماهتاب خانه ی حیدر تو را سلام

ای دختری که ام ابیها خطاب شد
در گفته های سید الاکبر تو را سلام

زیباترین دعای نبوت تو را که گفت
بادا فدات جان پیمبر تو را سلام

ای هم تراز خلقت نوریِ مرتضی
قبل وجود خلقت دیگر تو را سلام

ای یاس با طراوت گلزار اهل بیت
وی خانه ات بهشت معطر تو را سلام

آنکه شفاعت است به دستش امیدوار
تنها تویی به عرصه ی محشر تو را سلام

دختر مگو که جلوه ی قرآن ظهور کرد
یک حوریه به صبغه ی انسان ظهور کرد

در کام یار چون رطب انّما رسید
از بیت وحی حوری انسان نما رسید

معراج بی نظیر محمد بهانه بود
او در جنان به خدمت خیرالنسا رسید

وقتی به سرّ لیلة السرا وقوف یافت
احمد به شأن سوره ی قدر خدا رسید

ای نور امتحان شده ی قبل ما خلق
گیرم که عصمت تو به تصدیق ما رسید

تصدیق تو به مُهر خدای قدیم بود
زیرا نزول وحی از اول تو را رسید

نور تو بر درخت بهشتی سپرده شد
حبّ رسیده اش به رسول خدا رسید

الهام شد به یار که از میوه اش بچش
آنگاه نور فاطمه بر مصطفی رسید

سیبی که از بهشت نصیب خدیجه شد
نازم به میوه اش که طبیب خدیجه شد

قرآن اگر بشارت و انذار می دهد
از حبّ و بغض فاطمه طومار می دهد

ای مصحف تو مأخذ انشای اهل بیت
جبریل را بیان تو گفتار می دهد

ای عالمه به آنچه هنوزت نیامده
قرآن هم از کتاب تو آمار می دهد

مکتب نرفته بود ولی ایزد از ازل
درس تو را به احمد مختار می دهد

کردار تو به قاطبه ی انبیای وحی
آموزش فضایل رفتار می دهد

قدر تو را خدای محمد شناخته
کز حبّ تو امانُ من النّار می دهد

محراب را به سجده در آرد سجود تو
وقتی اذان، مؤذن بیدار می دهد

در دفتر ثنای تو ای دختر نبی
این بس که تو، معلم والای زینبی

قرآن بدون وحی گر انشا نمی شود
بی فاطمه کلام حق افشا نمی شود

ای شادمانی دل پیغمبر خدا
یاد خدا بدون تو معنا نمی شود

دل، بی غم تو مست میِ معرفت نبود
مستی بدون جام طهورا نمی شود

ای مُظهر جلال و شکوه موحدان
از رتبه ی تو هیچکس اعلا نمی شود

بی تو خدا گر اذن شفاعت نمی دهد
حکم خدا بدون تو امضا نمی شود

مومن به سوی نور خدا می کند نظر
این نور جز ولای تو زهرا نمی شود

همسایه را به خویش مقدم شمرده ای
یعنی گره بدون کرم وا نمی شود

آن شیعه ای که دم ز ولای تو می زند
باید تو را به حشر به زحمت نیفکند

بیهوده نیست گرد به پایت نمی رسد
دست فلک به مدح و ثنایت نمی رسد

ای اختیار اول و آخر به دست تو
بی تو کسی به مُلک هدایت نمی رسد

ای بانویی که قابض الارواح وقت مرگ
بی اذن تو درون سرایت نمی رسد

تو آن زنی که جز به حمایت ز رهبرت
بیرون ز درب خانه صدایت نمی رسد

تنها نه اینکه سرور زنهای عالمی
مردی به جز علی به ولایت نمی رسد

دنیای بی وفا به چه کار آیدم اگر
دستم به رشته های عطایت نمی رسد

وقتی عمل به حکم شریعت نمی کنم
حال دلم به بال عطایت نمی رسد

گفتا نبی که نور من از عرش برتر است
این نور هم ز نور تو ای روح کوثر است

تو رهبر قیام بزرگان عالمی
تاج سر تمام شهیدان عالمی

روح علی به جان تو وابسته از ازل
نفس نبیِ اعظمی و جان عالمی

ای برترین معلم اخلاق اولیا
تو اسوه ی تمامی خوبان عالمی

روح عفاف را تو به عالم دمیده ای
الگوی دین و قله ی ایمان عالمی

در طاعت و عبادت و تقوا و راستی
فخر بشر، سرآمد نیکان عالمی

تنها نه ای عفیفه تو ای سرور زنان
الگوی کامل همه مردان عالمی

بی تو بهشت و جان و جهان ارزشی نداشت
تو روشنیِ دیده و جانان عالمی

باید کنیم پیروی از راهکار تو
ایثار تو شجاعت تو اقتدار تو

ای باوقار، دختر معراج، فاطمه
وی بر سر وصی و ولی تاج، فاطمه

ای از طواف کعبه، تو مقصود عارفان
مُحرم شوند گر به تو حجاج، فاطمه
 
هرکس به تو ارادت خود را نهان کند
از اردوی تو می شود اخراج، فاطمه

آرایش کلام تو تأویل ناب وحی
هر واژه هر نگارش و هر واج، فاطمه

منصور وار هر که خریدار دار شد
روزی شود برای تو حلّاج، فاطمه

تاریخ شاهد است که از بی مروتی
پیوسته نام توست در آماج، فاطمه

با خون دل هنوز رود خون کربلا
تا کی شود خیام تو تاراج، فاطمه

تا شیعیان حدیث تو را گفتگو کنند
در اصل، روضه های تو را جستجو کنند

ای مادر حسین و حسن فتح باب کن
بار دگر برای علی انقلاب کن

در راه اعتلای ولای علی، بیا
با دست خود محاسن ما را خضاب کن

دیگر میان کوچه تو تنها نمی شوی
ای خطبه خوان، سپاه علی را خطاب کن

اردوی ظلم و اردوی مظلوم را ببین
ما را برای یاری دین انتخاب کن

در جان ما تو روح خدا را دمیده ای
روحی فداک، کاخ ستم را خراب کن

در پیروی ز قافله سالار انقلاب
ما را هم از شمار شهیدان حساب کن

قدس شریف دیده به سرداب دوخته
دیگر ظهور مهدی دین را مجاب کن

شکر خدا صدای عدالت طنین گرفت
راه علی شتاب در این سرزمین گرفت

حاج محمود ژولیده