چه می شود که بمانی

چه می شود که به زانوی من توان بدهی
دوباره صورت خود را به من نشان بدهی

چه می شود که زمان قنوت نیمه شبت
دوباره بازوی خود را کمی تکان بدهی

چه می شود که دگر مثل روزهای قدیم
کنار سفره خودت نان به دستمان بدهی

به جای آنکه شوی پرپر و به خاک افتی
و روح خسته ی خود را به آسمان بدهی

گل شکسته ی من! پا بگیر در این باغ
که باز عطر بهشتی به باغبان بدهی

تو را به جان عزیزت مخواه بنشینم
به چشم خویش ببینم چگونه جان بدهی

نفس تو می کشی و حال کودکان این است
چه می شود تو اگر جان در این میان بدهی

محسن عرب خالقی