سوختن

رسم شد روی زمین بعد از پیمبر سوختن
رسم شد پهلو شکستن، جور دیگر سوختن

سوختن بسیار می باشد ولیکن تازگی
رسم شد در امّت اسلام، کوثر سوختن

سوختن چیز قشنگی نیست اما می شود
پای عشقی یک نفس از پای تا سر سوختن

عشق می آید مبارکباد می گوید بیا
دل بنِه بر سوختن چون شد مقدّر سوختن

سوختن زیباست اما باز چیز دیگریست
ذرّه ذرّه مثل زهرا پای حیدر سوختن

هرکسی یک جور می سوزد به رسم عاشقی
یاس اما دوست می دارد معطر سوختن

سبقت از هم می گرفتند و علی می دیدشان
فاطمه همراه با دیوار و در، در سوختن

عشق اگر عشق است می خواهد پرشان تر شدن
عشق اگر عشق است می خواهد مکرر سوختن

هرکه عشقش بیش، دردش بیش، سوزش بیشتر
می پسندد دوست اینجا شعله ورتر سوختن

ایوب پرندآور