امامِ رئوف

آخر چرا؟

عشق و شب و غمی که بلاجویتان شدند
بال و پری برای فراسویتان شدند

معیار پاک بودن زنهاست، خویتان
حجب و حیا، دو دست ترازویتان شدند

آنقدر عالمید، که اصحاب خاص هم
شاگرد خطبه خوانی بانویتان شدند

آئینه ها به آبروی خود مقدّسند
چون بهره مند، از عرق رویتان شدند

تا ثبت شد به نام شما کوی آسمان
خورشید و ماه اهل فراسویتان شدند

خورشید و نور، شاعر نورند و شعر را
مدیون سبک چرخش ابرویتان شدند

درها که میخکوب شمایند و شرمتان...
آخر چرا مزاحم پهلویتان شدند؟!!!

مرتضی حیدری آل کثیر


[ شنبه 92/1/10 ] [ 3:35 عصر ] [ کبوترِ حرم ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

آرشیو مطالب
امکانات وب


بازدید امروز: 22
بازدید دیروز: 42
کل بازدیدها: 1193374