امامِ رئوف

 

ای سینه ی صاف و ساده ی من به فدات

این قامت ایستاده ی من به فدات

تا اینکه بمانی و همیشه باشی

یک سوم خانواده ی من به فدات

***

پروانه ی شمع سحرت می گردم

ای کعبه خودم دور سرت می گردم

امروز به جبران نود زخم اُحُد

بنگر که چگونه سپرت می گردم

***

من رفتم از این خاک که دریا باشد

مولای همه، همیشه مولا باشد

در پای علی موی سپیدم دادند

تا باشد از این پیر شدن ها باشد

 

علی اکبر لطیفیان


[ سه شنبه 91/12/29 ] [ 7:49 عصر ] [ کبوترِ حرم ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

آرشیو مطالب
امکانات وب


بازدید امروز: 11
بازدید دیروز: 26
کل بازدیدها: 1193192