گاهی که ...

ما که از یاد نبردیم همان گاهی که
می کشیدیم نفس در غم جانکاهی که

آتش انداخت به جان دل بیچاره ی ما
ما به همراه سرت آن سر چون ماهی که

سفرِ شام نگاهش به من زینب بود
من هم از درد چنان آه کشم، آهی که

داغ هفتاد و دو گل در نظرم زنده شود
دل من سوخته صد بار از آن گاهی که

رفتی و چشم من غمزده دنبال تو بود
رفتی و پای نهادیم در آن راهی که...

رحیم ابراهیمی