پرواز
من کیستم که لطف خود ابراز می کنی
در را نیامده به رویم باز می کنی
من چوب قهر کردن خود را نخورده ام
از بس می آوری و مرا ناز می کنی
اوّل تویی همیشه که لبخند می زنی
اوّل تویی همیشه که آغاز می کنی
من یک گناه کرده ی گردن شکسته ام
آیا مرا دوباره سرافراز می کنی؟
بگذار خوب گریه کنم از خجالتت
امشب که باز در به رویم باز می کنی
گفتم پرم شکسته به دردت نمی خورم
گفتی دلت شکسته و پرواز می کنی
من آدمم یقینِ یقین می کنم که باز
با یک "حسین" در دلم اعجاز می کنی
رحمان نوازنی
