هرکه را آسمانی اش کردند
در نگاه تو فانی اش کردند

هرکسی را که عطر و بوی تو داشت
غرقِ در مهربانی اش کردند

در بهشت خدا محبّ تو را
لایق حکمرانی اش کردند

و سپس عاشق ولایت را
تا ابد جاودانی اش کردند

از سبوی تو هرکسی مِی زد
مست آئینه خوانیش کردند

هر نبی را جدا جدا اوّل
پای درس تو فانی اش کردند

هرکسی را لیاقتی دادند
خرج دلبر جوانی اش کردند

با نگاهت دوباره زنده شدیم
تو نظر کرده ای که بنده شدیم

عشق سرمست دلربایی توست
عاشق جلوه ی خدایی توست

جـبرئیل آفـریـدن ای آقـا
ذرّه ای از هنرنمایی توست

ریزه خوار قدیمی ات حاتم
شغل حاتم فقط گدایی توست

از نگاه تو کفر می لرزد
این همان ارث مرتضایی توست

از دم تو مسیح جان گیرد
لیک عیسی خودش فدایی توست

کربلایی، مدینه ای، حاجی ست
هر محبّی که سامرایی توست

مست جام توایم یا هادی
ما غلام توایم یا هادی

دست خالی منم، کریم تویی
روح رحمان و یا رحیم تویی

فخر دارم به آسمان و زمین
چون امیر من از قدیم تویی

پیش دریای علم جاویدت
همه جاهل، فقط علیم تویی

عرش حق اعتبار دارد چون
ساکن کوی آن حریم تویی

بهر ایران بس است، استادِ
شاه عبدالعظیم تویی

تو کلیمُ اللَه از تبار علی
گفت موسی فقط کلیم تویی

کی شود شیعه ی شما گمراه؟
راه ایمان مستقیم تویی

با تو من تا خدا سفر کردم
با تو از لامکان گذر کردم

جامعه یک حدیث ناب تو بود
جامعه بهترین خطاب تو بود

هر سلامش معارفی کامل
این قدیمی ترین شراب تو بود

هست قرآن کتاب ختم رسل
به خدا جامعه کتاب تو بود

جامعه کٌُنهِ معرفت سازی است
این زیارت در احتساب تو بود

پشت چشمان تو بُود خورشید
پس طلوع از پس نقاب تو بود

سحری من خدا خدا کردم
لحن لبیک حق جواب تو بود

جامعه، نافله و عاشورا
از وصایای مستجاب تو بود

هادی فاطمه دعایم کن
متّقی در ره خدایم کن

هرکه در این سرا ولایت داشت
از ولای شما روایت داشت

هرکسی در مسیر ایمانش
به خدا از شما هدایت داشت

مورد لطف حضرت زهراست
دلت از هرکسی رضایت داشت

تا خدا رفت و رستگارش کرد
هرکه را چشم تو عنایت داشت
در مسیر عبورتان آقا
ملکی پر به زیر پایت داشت

بهر بخشیدن تمام بشر
خاک پای شما کفایت داشت

دست خالی نرفته هرکس که
سفری سوی سامرایت داشت

طالب عزّت و سرورم من
با شما انعکاس نورم من

می رسد بوی حضرت هادی
عطر گیسوی حضرت هادی

قبله ی عاشقان و سرمستان
خم ابروی حضرت هادی

شیر هم صید می شود بین
پیچشِ موی حضرت هادی

ماه شرمنده می شود نزد
رخ مهروی حضرت هادی

در گلستان یار، شد مهدی
گل خوشبوی حضرت هادی

فخر دارد به باغ های بهشت
تربت کوی حضرت هادی

هرکه را فیض طاعتش دادند
می ناب شهادتش دادند

حرف تو حرف ناب ایمان است
همه اش آیه های قرآن است

آن ولایت که گفته ای آقا
مرکز ثقل آن در ایران است

انقلابِ ولاییِ ایران
همه از التفات جانان است

لقب شیعه ی حقیقی ِ تو
به خدا لایق شهیدان است

گشته بیدار امّت اسلام
این همان وعده ی امامان است

دشمنی با گناه و استکبار
پر پرواز هر مسلمان است

هرکه تهدید می کند ما را
بی گمان در مسیر شیطان است

کاش می شد شهیدتان باشم
تا ابد رو سفیدتان باشم

گردش روزگار دست شماست
در خزان هم بهار دست شماست

من گرفتار سامرا هستم
اذن دیدار یار دست شماست

آبرو دارم از محبّت تو
هادیا، اعتبار دست شماست

ضرب شصتی نشان دشمن ده
یا علی ذوالفقار دست شماست

ای چهارم علی ز آل علی
کوثر خوشگوار دست شماست

بیقرارم تو التیامم ده
در دو عالم قرار دس شماست

شکر حق سائل شما هستم
روزیِ بی شمار دست شماست

من نمک گیر سفره ات هستم
از سبوی ولای تو مستم

محمد جواد پرچمی