خدای عشق

نگو کفر است چون این کاروان چندین خدا دارد
خداوند ادب، شاهنشه مهر و وفا دارد

علمداری که ساقی می شود بر سوزش دلها
لقب باب الحوائج، غیرتی چون مرتضی دارد

خدای صبر زینب را بگو دردانه ی زهرا
پدر حیدر، برادر چون امام مجتبی دارد

در آن طوفان نمی دانم چه آمد بر سرت بانو
فقط می دانم این زنجیرها یک ناخدا دارد

خدای عشق می خواند به روی نیزه ها قرآن
و این دشت بلا با این خدایان حرف ها دارد

گلوی خشک شاه کودکان، لب تشنه می گوید
منم ششماهه سالاری که نامم هم شفا دارد

خرابه می شود گلگون، صدای گریه می آید
رقیّه دخت عاشورا، نوای نینوا دارد

                  جواد نعمتی