هر که با خاک درت کام لبش بردارد
از همان کودکی اش چشم به کوثر دارد

اوّلین آرزویم هست همانی باشم
که به لب نام تو تا لحظه ی آخر دارد

چند صد حجّ پیاده است ثواب آن که
قصد پابوسی شش گوش تو در سر دارد

هر که بر داغ تو نگریسته پیغمبر نیست
گریه بر توست مدالی که پیمبر دارد

چشمهایم شده چون شاخه ی پر باری که
چار فصلش ز غمت میوه ی نوبر دارد

تکیه بر نیزه ی غربت زدی و فرمودی
چشم غارت به حرم این همه لشگر دارد

       محسن عرب خالقی