این دل شب‌زده را عاشق مشرق کردم

زود برگرد از این فاصله‌ها دق کردم

 

زود برگرد هوا بد به نظر می‌آید

که نجات همه از دست تو بر می‌آید

 

ما به دور از تو همه رعیت بی‌آقاییم

همه هستیم ولی بی‌تو همه تنهاییم

 

بی‌تو ای سایه‌ی بالای سر ما چه کنیم

بی‌تو با دشمن بی‌دین حرم‌ها چه کنیم

 

حرمی که دم آن روح خدایی دارد

از همه قوم و همه نسل فدایی دارد

 

دور تا دور حرم پر ز سلیمانی‌هاست

سوریه شاهد جانبازی افغانی‌هاست

 

آری این قوم که رفتند به دریا بزنند

توی گمنامی‌شان مثل اویس قرنند

 

عاشقی فرق ندارد به که رو آورده

هرکجا خانه کند کار خودش را کرده

 

ای برادر من و تو هرچه شود یکنامیم

هرکه هستیم به زیر علم اسلامیم

 

هردو در داغ فلسطین و یمن می‌سوزیم

از غم مرقد خاکیِ حسن می‌سوزیم

 

فاطمیون خدا، لشگر و گردان ولی

سینه‌چاکان ولیّ و عاشق سید علی

 

همه مجنون حسینیم همه تب داریم

داغداریم همه غصّه‌ی زینب داریم

 

وای اگر رهبر ما حسّ نیازی بکند

و اگر حرمله‌ای دست‌درازی بکند

 

دستمان اسلحه و تیر و کمان میگیریم

از تن شمر و سر حرمله جان میگیریم

 

و لب کفر زمان تشنه‌ی خون می‌ماند

نام ما تا به ابد فاطمیون می‌ماند

 

رحمان نوازنی