سفارش تبلیغ
صبا ویژن

امامِ رئوف

آه، یاران روزگارم شام شد 

نوبت شرح ورود شام شد

 

شام شهر محنت و رنج و بلا

شام، یعنی سخت تر از کربلا

 

شام یعنی مرکز آزارها

آل عصمت را سر بازارها

 

شام یعنی از جهنّم شوم‌تر

اهل بیت از کربلا مظلوم‌تر

 

شام یعنی ظلم و جور بی‌حساب

اهل بیت عصمت و بزم شراب

 

در ورود شام، از شمر لعین

کرد خواهش ام‌ّکلثوم حزین

 

کای ستمگر بر تو دارم حاجتی

حاجتی بر کافر دون همّتی

 

ما اسیران، عترت پیغمبریم

پرده‌پوشان حریم داوریم

 

خواهی ار ما را بری در شهر شام

از مسیری بر که نبود ازدحام

 

بلکه کمتر گِرد عترت صف زنند

خنده و زخم زبان و کف زنند

 

آن جنایت‌پیشه آن خصم رسول

بر خلاف گفته‌ی دخت بتول

 

داد خبث‌طینتِ خود را نشان

برد از دروازه‌ی ساعاتشان

 

پشت آن دروازه خلقی بی شمار

رخت نو پوشیده، دست و پا نگار

 

بهر استقبال، با ساز و دُهُل

سنگشان در دست، جای دسته‌گل

 

ریختند از هر طرف زن‌های شام

آتش و خاکستر از بالای بام

 

زینب مظلومه بود و گرد وی

هیجده خورشید، بر بالای نی

 

هیجده آئینه‌ی حق‌الیقین

هیجده صورت ز صورت‌آفرین

 

هیجده ماه به خون آراسته

با سر ببریده بر پا خواسته

 

رأس ثارالله ز خون بسته نقاب

سایبان زینب اندر آفتاب

 

آن سوی محمل سر عباس بود

روبرو با رأس خیرالناس بود

 

یک طرف نی سر طفل رباب

بر سر نی داشت ذکر آب آب

 

ماه لیلا جلوه گر بر نوک نی

گه به عمّه گه به خواهر چشم وی

 

بس که بر آل علی بیداد رفت

داستان کربلا از یاد رفت

 

خصم بد آئین به جای احترام

کرد اعلان بر یهودی‌های شام

 

کاین اسیران عترت پیغمبرند

وین زنان از خاندان حیدرند

 

این سر فرزند پاک حیدر است

روز، روز انتقام خیبر است

 

طبق فرمان امیر شهر شام

جمله آزادید بهر انتقام

 

این سخن تا بر یهود اعلام شد

شام ویران، شام‌تر از شام شد

 

آن قدر آل پیمبر را زدند

دختران ناز پرور را زدند

 

خنده‌های فتح بر لب می‌زدند

زخم‌ها بر قلب زینب می‌زدند

 

آن یکی بر نیزه‌دار انعام داد

این به زین‌العابدین دشنام داد

 

پیر زالی دید در شام خراب

بر فراز نیزه قرص آفتاب

 

آفتابی نه سری در ابر خون

لب کبود اما رخ او لاله گون

 

بر لبش ذکر خدا جاری مدام

سنگ‌ها از بام گویندش سلام

 

از یکی پرسید این سر از آن کیست

گفت این رأس حسین بن علیست

 

این بود مهر سپهر عالمین

نجل احمد یوسف زهرا حسین

 

وای من ای وای من ای وای من

کاش می‌مردم نمی‌گفتم سخن

 

آن جنایت‌پیشه با خشم تمام

زد بر آن سر سنگی از بالای بام

 

آن سر آن آئینه‌ی حق الیقین

اوفتاد از نیزه بر روی زمین

 

ریخت زین غم بر سر خورشید خاک

گشت قلب آسمان‌ها چاک چاک

حاج غلامرضا سازگار


[ دوشنبه 93/9/3 ] [ 9:3 صبح ] [ کبوترِ حرم ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

آرشیو مطالب
امکانات وب


بازدید امروز: 82
بازدید دیروز: 136
کل بازدیدها: 1187796