مریمان قبیله
کاروان سلاله های خدا
کاروان امام عاشورا
کاروان بهشتیان زمین
کاروان فرشتگان سما
یکی از نوکرانشان جبریل
یکی از چاکرانشان حورا
گوشه ای از صدایشان داوود
نفسی از دعایشان عیسی
نوجوانانشان چو اسماعیل
پیرمردانشان خلیل آسا
زائر اشکهایشان باران
تشنه ی مشکهایشان دریا
همه آیات سوره ی مریم
همه چون کاف و ها و یا و الی...
یوسفان عشیره ی حیدر
مریمان قبیله ی زهرا
کعبه می بیند و طواف ملک
چشم تا کار می کند اینجا
کشتگان حوادث امروز
صاحبان شفاعت فردا
تا به حالا ندیده هیچکسی
این همه آفتاب را در یکجا
هر دلی با دلی گره خورده است
همه مجنون صفت، همه لیلا
دارد این کاروان صحرائی
دخترانی عفیفه و نوپا
همه با احترام و با معجر
همه در پرده های حجب و حیا
پرده را از مقابل محمل
باد حتّی نمی برد بالا
دور تا دورشان بنی هاشم
تحت فرمان حضرت سقّا
پای علیا مخدّره زینب
روی زانوی اکبر لیلا
از غروب مدینه می آیند
در زمینی به نام کرب و بلا
می رسیدند و یاد می کردند
از سر و طشت و حضرت یحیی
حق نگهدار این همه مجنون
حق نگهدار این همه لیلا
علی اکبر لطیفیان
